Wat zijn de basisafwijkingen van niet-standaard precisiemoerbevestigingen?

De basisafwijking van de Niet-standaard precisiemoer verwijst naar de bovenste of onderste afwijking van de tolerantiezone ten opzichte van de nullijnpositie, wat in het algemeen verwijst naar de afwijking dicht bij de nullijn.

Afhankelijk van de werkelijke behoeften bepaalt de nationale norm 28 verschillende basisafwijkingen voor respectievelijk gaten en assen (zoals weergegeven in de afbeelding). De basisafwijkingswaarden van as en gat zijn weergegeven in de bijgevoegde tabel.

Uit de figuur blijkt dat:

Basisafwijkingen worden weergegeven in Latijnse letters, met hoofdletters voor gaten en kleine letters voor schachten.

De basisafwijking van de as is van a-h tot de bovenste afwijking, van j-zc tot de onderste afwijking, en de bovenste en onderste afwijkingen van js zijn respectievelijk en -.

De basisafwijking van het gat is van A-H tot de onderste afwijking, en van J-ZC tot de bovenste afwijking. De bovenste en onderste afwijkingen van JS zijn respectievelijk en -.

Een andere afwijking van de as en het gat kan worden berekend volgens de volgende algebraïsche formule volgens de basisafwijking en standaardtolerantie van de as en het gat.
Niet-standaard precisieschacht

De bovenste afwijking (of onderste afwijking) van de as: es=ei IT of ei=es-IT;

Een andere afwijking (of lagere afwijking) van het gat: ES=EI IT of EI=ES-IT.

Als u alleen naar de tekeningen kijkt, moeten bovenstaande punten in overweging worden genomen

De toegestane hoeveelheid variatie in de werkelijke parameterwaarde. Parameters omvatten niet alleen geometrische parameters bij machinale bewerking, maar ook parameters uit de natuurkunde, scheikunde, elektriciteit en andere disciplines. Tolerantie is dus een veelgebruikt concept. Bij mechanische productie is het doel van het formuleren van toleranties het bepalen van de geometrische parameters van het product, zodat de variatie binnen een bepaald bereik ligt, om te voldoen aan de eisen van uitwisseling of coördinatie.

Toleranties van geometrische parameters omvatten maattoleranties, vormtoleranties en positietoleranties. ①Dimensionale tolerantie. Verwijst naar de variatie van de toegestane grootte, die gelijk is aan de absolute waarde van het algebraïsche verschil tussen de maximale limietgrootte en de minimale limietgrootte. ②Vormtolerantie. Verwijst naar de totale hoeveelheid variatie die is toegestaan ​​door de vorm van een enkel feitelijk element, inclusief 6 items van rechtheid, vlakheid, rondheid, cilindriciteit, lijnprofiel en oppervlakteprofiel. ③Positietolerantie. Verwijst naar de totale hoeveelheid verandering die is toegestaan ​​door de positie van het bijbehorende feitelijke element ten opzichte van het referentiepunt, waardoor de onderlinge positionele relatie tussen twee of meer punten, lijnen en oppervlakken van een onderdeel wordt beperkt, inclusief parallelliteit, loodrechtheid, helling en coaxialiteit. , symmetrie, positie, cirkelvormige slingering en volledige slingering 8 artikelen. Tolerantie drukt de productienauwkeurigheidseisen van het onderdeel uit en weerspiegelt de verwerkingsproblemen ervan.

Tolerantiegraden zijn onderverdeeld in 20 graden: IT01, IT0, IT1, …, IT18. De cijfers nemen op hun beurt af en de tolerantiewaarden nemen op hun beurt toe. IT staat voor Internationale Tolerantie. Het basisprincipe van de selectie van tolerantiegraden of tolerantiewaarden is: het uitgebreide economische effect van de productiekosten en de gebruikswaarde van machineonderdelen moet het beste zijn. Over het algemeen wordt IT5~IT13 gebruikt voor overeenkomende afmetingen, IT2~IT5 voor speciale precisieonderdelen en IT12 voor niet-overeenkomende afmetingen. ~IT18, IT8~IT14 voor grondstoffen.